ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, 24 ਮਈ
ਸਵੀਡਿਸ਼ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸੇਮਗਲੂਟਾਈਡ ਵਰਗੀਆਂ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦਵਾਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਤੰਤੂ ਸੈੱਲ ਕਿਵੇਂ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸੇਮਗਲੂਟਾਈਡ GLP-1R ਐਗੋਨਿਸਟ ਨਾਮਕ ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਦਵਾਈ ਮੋਟਾਪੇ ਅਤੇ ਟਾਈਪ 2 ਸ਼ੂਗਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਹੈ ਪਰ ਮਤਲੀ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਰਗੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ, ਗੋਟੇਨਬਰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਸਾਹਲਗ੍ਰੇਂਸਕਾ ਅਕੈਡਮੀ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਤੰਤੂ ਸੈੱਲਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ ਜੋ ਲਾਭਦਾਇਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭੋਜਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਘਟਾਉਣਾ ਅਤੇ ਚਰਬੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ - ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਜੋ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਸੇਮਗਲੂਟਾਈਡ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਚੂਹਿਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਕਿਹੜੇ ਤੰਤੂ ਸੈੱਲ ਦਵਾਈ ਦੁਆਰਾ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਹਨਾਂ ਸੈੱਲਾਂ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ - ਬਿਨਾਂ ਦਵਾਈ ਦੇ ਖੁਦ ਦਿੱਤੇ।
ਜਰਨਲ ਸੈੱਲ ਮੈਟਾਬੋਲਿਜ਼ਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਚੂਹਿਆਂ ਨੇ ਘੱਟ ਖਾਧਾ ਅਤੇ ਭਾਰ ਘਟਾਇਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਮਾਗਲੂਟਾਈਡ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਇਹ ਨਰਵ ਸੈੱਲ ਮਾਰੇ ਗਏ, ਤਾਂ ਭੁੱਖ ਅਤੇ ਚਰਬੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ 'ਤੇ ਦਵਾਈ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਤਲੀ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਰਗੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬਣੇ ਰਹੇ।