ਚੰਗਾ ਸੁਭਾਅ, ਸਮਝਦਾਰੀ ਤੇ ਸੰਬੰਧ ਭਾਵੇਂ ਵੇਖਣ ਤੇ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਵੱਖਰੇ ਤਿੰਨ ਸ਼ਬਦ ਹਨ ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅੱਖਰ ਸਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਆਪਸੀ ਸਾਂਝ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਸਮਝਦਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹੀ ਸੁਭਾਅ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸਮਝਦਾਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਕਾਰਨ ਹੀ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਕੇ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਬਿਨਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਸੁਭਾਅ ਹੋਣਾ ਵੀ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਸਮਝਦਾਰ ਲੋਕ ਹੀ ਆਪਣੇ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਤੰਗ ਦਿਲ, ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਵੇਖ ਕੇ ਸੜਨ ਵਾਲੇ, ਚੁਗਲਖੋਰ, ਹੈਂਕੜਬਾਜ, ਖੁਦਗਰਜ, ਕੰਮਚੋਰ, ਧੋਖੇਬਾਜ, ਗੁਸੈਲੇ, ਜਾਲਸਾਜ, ਖਚਰੇ, ਦੋਗਲੇ ਅਤੇ ਵਾਅਦਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਨਾ ਤਾਂ ਸਮਝਦਾਰ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਚੰਗਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹੀ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਚੰਗਾ ਮਾੜਾ ਸੁਭਾਅ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰ ਅਤੇ ਮੂਰਖ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ’ਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਭਾਵੇਂ ਸੱਤ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਪਾਰ ਵਸਦੇ ਹੋਣ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਹ ਦੇਰ ਸਵੇਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਨੇੜੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹਰ ਵੇਲੇ ਚੰਗੇ ਸੰਬੰਧ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਮਾੜੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਕੋਲ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਹ ਬਿਗਾਨਿਆਂ ਵਰਗੇ ਹੀ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਅਖਾਣ ਕਿ ਚੰਗੇ ਗੁਆਢੀਂ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਮਾੜਾ ਗੁਆਢੀਂ ਸਦਾ ਹੀ ਰਿਸਣ ਵਾਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਾੜੇ ਚੰਗੇ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।