ਕਸਰਤ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚਾਅ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੀ ਹੈ

ਨਿਊਯਾਰਕ, 24 ਫਰਵਰੀ

ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦਾ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹੈ ਬਲਕਿ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚਾਅ ਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਵਧਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਲੁਈਸਿਆਨਾ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕੋਲਨ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਚਾਅ ਦਰਾਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਕੋਲਨ ਕੈਂਸਰ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ ਦਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿ ਕੀ ਕਸਰਤ ਇਸ ਅਸਮਾਨਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਟੀਮ ਨੇ ਪੜਾਅ 3 ਕੋਲਨ ਕੈਂਸਰ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਪੋਸਟਟ੍ਰੀਟਮੈਂਟ ਟ੍ਰਾਇਲਾਂ ਦੇ ਡੇਟਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ। ਕੁੱਲ 2,875 ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੇ ਕੈਂਸਰ ਸਰਜਰੀ ਅਤੇ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੈ-ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ।

ਸਾਰੇ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਲਈ, ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਪ੍ਰਤੀ ਹਫ਼ਤੇ ਮੈਟਾਬੋਲਿਕ ਸਮਾਨ (MET) ਘੰਟਿਆਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ। (ਸਿਹਤ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਹਰ ਹਫ਼ਤੇ 150 ਮਿੰਟ ਦਰਮਿਆਨੀ-ਤੀਬਰਤਾ ਵਾਲੀ ਕਸਰਤ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਲਗਭਗ 8 MET ਘੰਟੇ/ਹਫ਼ਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।)

ਪੀਅਰ-ਸਮੀਖਿਆ ਜਰਨਲ CANCER ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਖੋਜਾਂ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਅਤੇ 3 MET-ਘੰਟੇ/ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 3-ਸਾਲ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਬਚਾਅ ਦਰ ਸੀ। ਇਹ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ 17.1 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਘੱਟ ਸੀ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, 18 MET-ਘੰਟੇ/ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 3-ਸਾਲ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਬਚਾਅ ਦਰ ਸਿਰਫ 3.5 ਘੱਟ ਸੀ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੂਜੇ ਟ੍ਰਾਇਲ ਵਿੱਚ, ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਾਲੇ ਅਤੇ 18 MET-ਘੰਟੇ/ਹਫ਼ਤੇ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 3-ਸਾਲ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਬਚਾਅ ਦਰ ਸੀ ਜੋ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ ਕ੍ਰਮਵਾਰ 10.8 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅਤੇ 4.4 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਘੱਟ ਸੀ।

ਨਤੀਜੇ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ "ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਬਚਾਅ ਅਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਖਤਮ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ," ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਬਚੇ ਹੋਏ ਲੋਕ ਜੋ ਤੀਜੇ ਸਾਲ ਤੱਕ ਟਿਊਮਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਸਨ ਅਤੇ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਸਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਚਣ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਇਆ।

"ਇਹ ਨਵੀਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਕੋਲਨ ਕੈਂਸਰ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਾਰਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ - ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਰੀਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਪੱਧਰ - ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪੂਰਵ-ਅਨੁਮਾਨ 'ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਅਰਥਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹਨ," ਪੇਨਿੰਗਟਨ ਬਾਇਓਮੈਡੀਕਲ ਰਿਸਰਚ ਸੈਂਟਰ ਅਤੇ ਲੁਈਸਿਆਨਾ ਸਟੇਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਹੈਲਥ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਸੈਂਟਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਲੇਖਕ ਜਸਟਿਨ ਸੀ. ਬ੍ਰਾਊਨ ਨੇ ਕਿਹਾ।